Hello, it's me Jhervy Iderson T., I'm 16 yrs. old, from Saay, St. Francis, Limay, Bataan, i was born on January 2, 2007 from Bataan Provincial Hospital. My passion is playing volleyball because I have made new friends and I have a lot of fun here.
And these are the people around me.
*(My Family)
This is my family, my family is my inspiration in every challage. Ako ang panganay sa amin kaya halos lahat sila ay saakin umaasa dahil wala na din kaming Ama. Lima kaming magkakapatid na binubuhay ng aming Ina at sobrang laking pasasalamat ko dahil hindi kami pinabayaan ng aming ina. Lahat ginagawa para mapaaral kami ng maayos at hindi ko hahayaan na masayang ang mga pagod at sakripisyo na ginagawa nya gagawin kong makapag tapos ng pag-aaral at makapag trabaho upang makatulong sa aking magulang.
*( MyChildhood friends)
Sila naman ang aking mga kaibigan simula pagka bata hanggang ngayon. Kasama sa lahat ng oras sa problema at kasiyahan pati narin sa mga kalokohan nadiyan sila at palaging maasahan. Sila ang mga naging karamay ko sa panahon na ako ay nagkaroon ng problema nung ako ay nabalian ng buto sa binti dahil sa larong basketball. Sila at ang aking pamilya ang nagbigay lakas sa akin upang lumakas loob ko at dahil doon ang pagsubok na iyon ay aking nalagpasan. Ang pag kakaibigan na ito ay hindi kayang matumbasan ng ano mang material dahil sa magagandang memoryang nagawa ng aming pagkakaibigan at sana ay lalong tumatag at magkaroon pa ng mga masasayang ala ala.
*(Nakilala ko during pandemic)
Pandemic days, nag simula and pandemic noong natuklasan ang sakit na COVID-19 nag lock ang buong Pilipinas sa loob ng 2 years noong 2020-2022. Sila yung mga taong nakilala ko dahil sa pandemic at nag kakilala kami dahil na rin sa pag lalaro ng online games na Mobile legends dahil sa pag lalaro na ito ay nabuo ang aming pagkakaibigan. Mag lalaro kami ng sama sama, magdamag at minsan at inaabot pa ng madaling araw ang aming paglalaro. Sa bawat okasyon na din kami ay magkakasama Pasko at New year o may handaan man sa aming kakilala kami ay mag kakasama, sila din yung mga taong tumulong saakin nung panahon na nabalian ako. Nakakamiss lang balikan yung mga nangyayare noon dahil ngayon halos hindi na kami magkakasama sama dahil sa pagiging busy at medyo nadadagdagan na ang edad may mga konteng pag babago narin, pero minsan naman kami ay nag kakasama sama pag hindi na gaanong busy.
Noong pandemic andaming magandang nangyare kahit mahirap ang sitwasyon noon dahil lockdown puyat lagi HAHAHAHAHA parang kami na nga yung tanod ehh kasi kada hating gabi panay kami ikot sa aming purok at minsan may nag sabi pa samin na ang aga daw namin magising ang hindi nila alam di pa kami natutulog HAHAHAHAHA. Basta ang daming masasayang ala ala nung panahon nayon, ngayon kasi marami ng mga pagbabago pero magkakakilala at magkakaibigan padin naman may mga panahon lang talaga na minsan lang nakakapag sama sama dahil yun lang ang panahon na walang ginagawa ang lahat samin. "Marami pa kami wala yung iba diyan"
*(My volleyball team)
This is my favorite sport, and sometimes, it's where I find happiness and forget my problems because of playing volleyball. I started playing volleyball in elementary school, and while I wasn't very skilled back then, I enjoyed it. The pandemic interrupted my volleyball journey as going out was restricted. I only got to play again in February 2023. Through volleyball, I made various friends, some of whom became really close.
I joined the SFNHS volleyball team, my school, and was accepted by our coach, Sir William, who taught us many things about the sport. Our unit meet is approaching, and we're in intense training with Coach Blademir, who's helping us improve and strive to win. Many positive changes happened in our team due to the teachings of our coach and trainer. We've dedicated time and effort to every training session to learn and strengthen ourselves for the upcoming unit meet. Hopefully, our hard work and sacrifices will bear fruit, and we'll emerge victorious.
No comments:
Post a Comment